İLKOKUL ANILARI

[öğretmenimizin verdiği bir ödev sonucunda aklıma gelenler, konu: okul hayatı boyunca yaşadığınız anılar] Kendi anılarımı yazarken pek özen gösteremedim, çünkü çoğu hatırlamak istemediklerim arasındaydı, ayrıca çoğumuzun yaşadıklarından da çok farklı şeyler değillerdi. Keşke farklı tepkiler gösterebilseydim yaşadığım olaylar karşısında ama olmamış ne yapayım, önümüzdeki anılara bakacağız.




İlkokul olduğunu hatırlıyorum sadece, sınıf belirtirsem yalan söylemiş olurum gerek yok, o kadarda önemli bir ayrıntı değil. O gün derse müfettiş gelecekti, öğretmenimizde bizi güzelce ne yapacağımız konusunda bilgilendirdi, “ben veya müfettiş soru sorduğunda sadece çalışkanlar cevap versin” vb. daha sonra da çalışkan olarak nitelendirdiği öğrencileri öne oturttu ve böylelikle tüm önlemleri almıştı, artık sırtı yere gelmezdi. Müfettiş de gelir bir sonraki derse, matematik işlenmektedir kalabalık sınıfta. Bir soru yazılır tahtaya cevaplanması içinde müfettiş tarafından rasgele bir öğrenci seçilir belki hocanın planı sezilerek belki de öylesine arka taraflarından, öğrenci soruyu doğru çözmüştür hocasını utandırırcasına ama o da ne ön taraftan bir öğrenci parmak kaldırmaktadır, başına geleceklerden habersiz olan öğretmen korkusuzca söz hakkı verir ne de olsa ön taraftan güvendiği taraftan biri olsa olsa farklı bir yöntemi ya da bir kısa yolu söyleyebilir diye düşünmektedir. Ama bu öğrenci cevabın yanlış olduğunu iddia etmektedir ve tahtaya kalkar ve yanlış çözümünü tahtaya yazar her tebeşir darbesinde hocanın yüzünün şekilden şekle girdiğini görmeden. Sonra ne mi oldu müfettiş gitti, gerekli öğrenciler gerekli azarları yedi sanki suçlu onlarmış gibi.



Tarih dersinde hoca hepimize anlatmamız için konu vermişti ve açıkça demese de kitabı ezberlememiz gerektiğini bize hissettirdi. Ve ben de kendime düşen konuyu istenildiği üzere iyice ezberleyip anlattım aferini ve notumu almıştım ama şu anda anlattığım konu hakkında en ufak bir fikri bırakın kimlerle ilgili olduğu vb. hiçbir şey sadece sanki öğretmenin de bize yapmış olduğu şeyi ifade ettiği için “dehşet verici bir vahşet örneği” cümlesi var ezberlediğim kısımdan aklımda kalan. Üniversitede durumun farklı olacağını sanmıştım ama ne yazık ki yanılmışım ve şu satırları yazmışım […]

Okuldan kaçmaya çalışırken müdüre otostop çekmişiz yanlışlıkla ceza alsak daha güzeldi tüm okula rezil olmuştuk. (Bu anı internetten alınmıştır. Açıkçası pek ilginç bir tarafı yok ama bana bir anımı hatırlattı onun hatırına yazdım. Anım şöyle dersin hocası o gün şu anda hatırlamadığım bir nedenden ötürü derse gelmemişti bizim sınıfta bahçeye oynamaya çıkmıştı, ben ve bir arkadaşım sınıfta kalmıştık, daha sonra bizde dışarı çıktık bahçede bizimkiler yerine inlerle cinler oynuyordu ben ve arkadaşımda müdür yardımcısı gürültü filan yapıyorlar diye eve gönderdi sandık (son iki ders saati olduğunu biraz geç de olsa belirtsem iyi olacak sanırım) ve bizde kapıdan elimizi kolumuzu sallayarak çıktık. Ya da biz çıktığımızı sanmışız meğerse kaçmışız, bizimkiler bahçenin arka tarafına gitmişler / gönderilmişler ve biz de çıkarken müdür yardımcısı bizi görmüş peşimizden bizim alt sınıflardan bir öğrenci göndermişti, biz sallana sallana yürürken çocuk soluk soluğa bize yetişti ve olanları anlattı. Bizde çocuğa bizi bulamadığını söylemesini tembihleyerek yolumuza devam ettik ve okuldan kazara da olsa ilk kaçışım böyle oldu)