Kısa Film Fikir 33
Atmosfer: Bilgisayar başında genç kara yağız bir delikanlı çalışma sırasında uykuya dalıyor (ortamda aydınlatma yok, sadece monitörün ışığı, oda dağınık, yiyecek kalıntıları...)
Giriş: Uyandığında kendini "işletim sisteminin (bu yazının orjinalinde bir özel isim bulunuyordu, ama çok değiştim ben Nejla)" içinde buluyor. Şaşırıyor, aslında şaşırma evresinden önce hiç bir şeye anlam verememe ve bön bön etrafa bakma aşamasını tamamlıyor. Çıkmaya çalışıyor, monitörün camına vuruyor (cama vurma sesi çıkar), nafile. İlk önce sıkıntılı sıkıntılı masaüstünde dolaşır (önce sağa, sonra sola). Sonra neden, bilgisayar simgesinin üstüne gider, girebileceğini zanneder, normal zeka düzeyine sahip herhangi başka birinin yapacağı davranışı gerçekleştirir, iki kere zıplar (kafasında bir sayı yoktur, eğer iki kere zıplamayla giremeseydi daha iyi bir şey aklına gelene kadar zıplayacaktı, buradaki efektler ışınlanmaya benzer). Giriş burada biter.
Nerelere dallanabiliriz:
- resimler dizinine girebilir.
- filmler dizinine girebilir.
- oyunlar dizinine girebilir.
- üçü birden de olur ama uzun olmasın.
Gelişme, amaç: olaylar gelişir?
Son: Arkadaşı gelir, kimseyi göremez (içerideki alt dizinlerden birinde çünkü, kim bilir hangisinde), ay sonu gelecek olan faturanın kabarmasına engel olma hırsıyla bilgisayarı kapatır, er kişi RAM de olduğu için devrelerdeki son elektrik ile birlikte yok olur (kötü son ulan, kahramanız gelişme bölümünde o kadar zorlukları atlattı evet, normal bir insanın çok çok üzerinde bir performans gösterdi evet ama hayat er zaman adil deyil be yaa).
Adak: bu filmi ismini hatırlamadığım şu filmde emeğe geçenlere adıyorum, yerli bir film, arabesk tarzı, iyiler kötüler didişir, en sonunda sevenler kavuşur, bunu kutlamak için bir parka giderler, hafızam benimle eğlenmiyorsa şöyle bir dış ses belirir "bu film böyle bitebilirdi", sonra film devam eder, çocuğun topu yola kaçar sen gör tersliği ki aynı o yoldan bir kamyonun da geçeceği tutar o an ve çocuğa çarpar son hem de kötü son.
Giriş: Uyandığında kendini "işletim sisteminin (bu yazının orjinalinde bir özel isim bulunuyordu, ama çok değiştim ben Nejla)" içinde buluyor. Şaşırıyor, aslında şaşırma evresinden önce hiç bir şeye anlam verememe ve bön bön etrafa bakma aşamasını tamamlıyor. Çıkmaya çalışıyor, monitörün camına vuruyor (cama vurma sesi çıkar), nafile. İlk önce sıkıntılı sıkıntılı masaüstünde dolaşır (önce sağa, sonra sola). Sonra neden, bilgisayar simgesinin üstüne gider, girebileceğini zanneder, normal zeka düzeyine sahip herhangi başka birinin yapacağı davranışı gerçekleştirir, iki kere zıplar (kafasında bir sayı yoktur, eğer iki kere zıplamayla giremeseydi daha iyi bir şey aklına gelene kadar zıplayacaktı, buradaki efektler ışınlanmaya benzer). Giriş burada biter.
Nerelere dallanabiliriz:
- resimler dizinine girebilir.
- filmler dizinine girebilir.
- oyunlar dizinine girebilir.
- üçü birden de olur ama uzun olmasın.
Gelişme, amaç: olaylar gelişir?
Son: Arkadaşı gelir, kimseyi göremez (içerideki alt dizinlerden birinde çünkü, kim bilir hangisinde), ay sonu gelecek olan faturanın kabarmasına engel olma hırsıyla bilgisayarı kapatır, er kişi RAM de olduğu için devrelerdeki son elektrik ile birlikte yok olur (kötü son ulan, kahramanız gelişme bölümünde o kadar zorlukları atlattı evet, normal bir insanın çok çok üzerinde bir performans gösterdi evet ama hayat er zaman adil deyil be yaa).
Adak: bu filmi ismini hatırlamadığım şu filmde emeğe geçenlere adıyorum, yerli bir film, arabesk tarzı, iyiler kötüler didişir, en sonunda sevenler kavuşur, bunu kutlamak için bir parka giderler, hafızam benimle eğlenmiyorsa şöyle bir dış ses belirir "bu film böyle bitebilirdi", sonra film devam eder, çocuğun topu yola kaçar sen gör tersliği ki aynı o yoldan bir kamyonun da geçeceği tutar o an ve çocuğa çarpar son hem de kötü son.
maidis sen var ya, bilmem nesin , senin yaptığını bilmem kim yapmaz, istese de yapamaz... kem küm anla işte diyecek bir şey bulamıyorum. Allah bildiği gibi yapsın ! umarım olumsuz bir şey yazmamışımdır :)
YanıtlaSilblog umda hayat belirtileri inanamıyorum, bi kıpırtı, bir heyecan, bir sevinç fırtınası başlangıcı, bir kahve buharı edası, hoş geldin veliamca.
YanıtlaSilne oldu, senaryoyu beğenmedin mi yoksa?